آزولا Azolla

آزولا نوعی سرخس آبزی کوچکی است از تیره Salviniaceae که در آب به حالت شناور زندگی کرده و غالباً در مناطقی که دارای آب راکد هستند وجود و قادر به زندگی می باشد. حتی در برخی از شالیزاها می توان آن را به وفور مشاهده کرد.

درازی طبیعی آن حدود 5/2 سانتی متر بوده، ریشه آن به حالت شناور در آب قرار داشته و حدود  2 تا 5 سانتی متر طول دارد. سرعت رشد آن خیلی زیاد بوده و به صورت لایه هائی ر وی هم قرار می گیرند. آزولا معمولاً دارای سه  نوع ریشه است که  عبارتند از :

ریشه های چون به رنگ سبز، ریشه های فعال دارای تارهای کشنده بوده و سرانجام ریشه های مسن که به رنگ قهوه ای می باشند . ریشه ها توسط آلک های همزیست که در حفره های بزرگ قرار می گیرند کنترل گردیده و در افزایش ازت محیط زیست خود اثر بسیار زیادی خواهد داشت.

ساقه آزولا به صورت ریزوم های شاخه ای شناور بوده که دارای برگهای کوچک و متقابل و دو قسمتی می باشد. سطح روئی برگ به رنگ سبز و کلروفیل دار و داری حفره های کوچکی می باشد. بخش زیری برگ نازکتر از قسمت روئی بدون کلروفیل، همراه با بافت اسفنجی به رنگ سفید یا صورتی است  و برگها  به حالت نیمه شناور درآب می باشند. آزولا می تواند به روشهای سبزینه ای و جنسی تکثیر نماید بدین صورت که هرگاه بافتهای سبز آن را در آب قرار دهند شروع به تکثیر خواهدنمود. سرعت رشد و تکثیر آن بسیار زیاد بوده و در مدت زمان کوتاهی می تواند سطح وسیعی از آب را اشغال نماید فعالیت آن نیز در درجات حرارت بین 20تا 35 درجه بخوبی صورت گرفته و هرگاه درجه حرارت محیط به بیش از 40  و کمتر از 5 درجه سانتیگراد برسد رشد آن متوقف خواهد شد .

در محیط رشد ازولا می یابد مواد غذائی مناسب خصوص فسفر، پتاس، منیزیوم، آهن و همچنین روی،  منگنز، کبالت، مس و بر وجود داشته باشد. مقدار مصرف به صورت سوپر فسفات برای هر هکتار محیط رشد آزولا حدود5 تا 10 کیلو گرم است.

دوره رشد آزول تابع شرایط جوی محیط، رقم و مقدار بافت سبزینه ای که برای کاشت مصرف شده در حدود 25 تا 30 روز است و در هر مرحله رشد حدود10 تا 15 تن محصول تر تولید می گردد که در نتیجه حدود 20 ت 40 گرم  ازت نیز حاصل می شود و در هرسال می توان در محیط رشد آن حدود 300تا 325 تن آزولای تر  و حدود 800تا 1000 گرم ازت تولید نمود.

                                    

از ازولا به دو صورت می توان در شالیزارها استفاده کرد:

الف- بعد از برداشت برنج : می توان آن را به عنوان کود سبز کشت کرده و قبل از کاشت برنج در بهار سال آینده  زیر خاک نمود

ب -  همزمان با کاشت برنج: بدین ترتیب که در هر هکتا رشالیزار حدود 500 کلیو گرم از بافت آزولا را حدود یک هفته بعد از نشاکاری در مزرعه بخش نمود.

گونه ها ی مهم آزولا

آزولا در مناطق مختلف رشد  خود دارای چند گونه می باشد که مهمترین آنها  عبارتند از :

1- Azolla caroliana  

مرکز اولیه این گونه از مناطق غرب آمریکای شمالی ،  آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بوده، همچنین در استرالیا ، فرانسه و مکزیک نیز وجود دارد

Azolla filiculoides

 

مرکز اصلی این گونه نیز از آمریکاست لکن در استرالیا، نیوزلاند، انگلستان، آلمان، و ژاپن وجود دارد. این گونه در برابر سرما مقاوم تر از سایر گونه ها بوده و بهترین درجه حرارت برای رشد آن 22تا 25 درجه سانتیگراد است.

این گونه تا 5 درجه سانتیگراد می تواند به رشد خود ادامه دهد. در محیط هائی که خیلی اسیدی بوده و شدت نور زیاد باشد این گونه بخوبی نمی تواند رشد نماید. لکن در محیط هائی که PH آنها برابر 5 و شدت نور برابر با 15000 لوکس بوده و یا در محیط هائی که PH آنها حدود9 تا 10 و  شدت نور خیلی زیاد و حدود 60000 لوکس باشد بخوبی رشد نماید.

مناسب ترین PH  برای رشد آن برابر 5تا 7 می باشد. هرچه شدت نور زیاد باشد رنگ برگهای آن قرمز تر می گردد ولی در نورهای کم برگها به رنگ سبز می آید

3- Azolla microphylle

این گونه بیشتر در آمریکای مرکزی پراکنده بوده و در محیط های گرم و نیمه گرمسیر بهتر رشد می نماید و در جنوب هندوستان نیز وجود دارد.

4- Azolla mexicana

مناطق پراکندگی این گونه در  قسمتهای غرب آمریکای شمالی و شمال آمریکای جنوبی و آمریکای مرکزی بوده ولی مرکز اولیه آن مکزیک است . این گونه در مناطق گرم بهتر رشد می نماید.

5- Azolla pinnata

این گونه در آفریقای مرکزی سودان و کناره های رود نیل وجود داشته لکن مرکز اصلی آن را شمال آفریقا بخصوص کناره های رود نیل است و در مناطق نسبتاً گرم و مرطوب بهتر رشد  می نماید .

6- Azolla Pinnata

این گونه بیشتر در قاره آسیا پراکنده بوده و بیشترین مناطق پراکندگی آن در آسیا کشورهای فلیپین، چین، تایوان، هندوستان ویتنام اندونزی بوده ولی در استرالیا و برخی  از مناطق آفریقا نیز دیده شده اینگونه در مناطق معتدل رشد بهتری داشته و در برخی از کشورها مانند ویتنام در تمام طول سال رشد خود را ادامه داده و در این کشور به آزولای سبز معروف گردیده است در مناطقی که آفات و کمبود کود فسفر نیز مقاومت کافی از خود نشان دهد درمحیط هائی که PH آنها بین 5/6 تا 8 باشد بخوبی رشد می نماید.

rapeseed یا کلزا

rapeseed  به عنوان يک گياه دانه روغني خوراکي از زمان جنگ جهاني دوم مورد توجه واقع شد و تلاش هاي به نژادي براي رفع مواد و مضره آن طي دو دهه گذشته شدت يافت. ارقام زراعي کلزا به دو گونه براسيکا نيپوس يا کلزا معمولي و براسيکا راپا يا شلغم روغني تعلق دارند. کلزاي معمولي در اروپا و از تلاقي شلغم روغني و کلم منشا گرفته است.

ارقامي از کلزا معمولي و شلغم روغني را که خصوصيات لازم براي توليد روغن خوراکي را دارند کانولا ناميده اند .کانادا و اروپا مهمترين توليد کنندگان و صادر کنندگان روغن کانولا در جهان مي باشند.ميزان توليد دانه کلزا معمولي و شلغم روغني را طي دهه گذشته حدود 3 ميليون تن در سال تخمين زده اند. پتانسيل دانه کلزا  بيش از 6 تن مي رسد که عملکرد بيش از 2 تن مطلوب مي باشد.

اگر چه طي دهه هاي گذشته کشور ما توانسته است در زمينه توليد غلات و ساير محصولات باغي و زراعي قدمهاي قابل توجهي بردارد اما در زمينه توليد روغن به شدت وابسته است.پنج گزينه اي که براي توليد روغن معرفي شده است عبارتند از سويا،آفتابگردان،گلرنگ کنجد و کلزا . کلزا داراي خصوصيت منحصر به فردي است که در بين اين محصولات  از موقعيت ويژهاي برخوردار است.ودر طي سال هاي اخير فعاليت گسترده اي جهت توسعه کشت اين محصول به عمل آمده است . ميزان سطح زير کشت کشت کلزا بنا به گذارش کارشناس مربوط به سال 85 حدود 290 هزار هکتار رسيده اما اکثر کشاورزان از کشت اين محصول رازي نبوده اند و ميزان عملکرد آن با سطح جهاني تفاوت قابل توجهي دارد .

اهميت کلزا :

 کلزا به عنوان علوفه   کلزا به عنوان ماده خام شيميايي   کلزا به عنوان گياه توليد انرژي يكي از عوامل محدودكننده كشت كلزا در تمامي نقاط دنيا وجود علف هاي هرز است. اين گياهان كه اغلب با كلزا هم خانواده اند در طول دوره ي رشد با گياه كلزا رقابت تنگاتنگي انجام داده و به صورت معني داري بر عملكرد كلزا موثرند. همچنين در زمان برداشت مشكل جدي ايجاد مي كنند زيرا در زمان رسيدن بذور كلزا، علف هاي هرز به صورت خيس و نارس در سطح مزرعه پراكنده اند و ادوات برداشت را با مشكل مواجه مي كنند و اغلب راننده ي كمباين مجبور به پياده شدن و رفع گرفتگي چرخ دنده هاي قسمت جلوي كمباين مي گردد. ضمن اينكه بذور علف هاي هرز وارد مخزن شده و موجب ناخالصي بخصوصي در توليد مي گردند. يكي از بهترين روش هاي مبارزه با علف هاي هرز نيز انتخاب بذر مناسب و عاري از بذور علف هاي هرز بخصوص بذور تيره ي شب بو مثل خردل وحشي، شلمي و غيره مي باشد.

علفهاي هرز رايج در مزارع کلزا :

زمان کاشت ،بر ترکيب علفهاي هرز يک محصول زراعي اثري تعيين کننده دارد . گونه هاي موجود در خاک حتي اندام هاي ذخيره اي علف هاي هرز چند ساله يا بذر علف هاي هرز يکساله ، دوساله ،چند ساله تحت تاثير خاب بذر ،سن وموقعيت قرار گيري آنها در پروفيل خاک قرار  دارند. علفهاي هرز همجنين ممکن است در محصولات دير کشت تابستانه يا زود کست پاييزه از طريق پراکنش بذر با باد يا عوامل ديگر استقرار يابد.

در اروپا شمالي متداول ترين گونه هاي علفهاي هرز در کلزاي پاييز کشت صرف نظر از غلات پيشرو بذوري که هنگام برداشت محصول غله کشت شده پس از کلزا ،در مزرعه باقي مي مانند ،در پاييز سبز شده و همچون علفهاي هرز با اين محصول رقابت مي کنند.که اين علفهاي هرز عبارتند از

گندمک(stellaria media) ، علف چمني (poa annoa) ، بابونه وحشي(marticaria spp) ، سيزاب(veronica spp) ،گونه هاي که معمولا در کلزاي بهاره ديده مي شوند شامل خردل وحشي- (sinapisarvensis      ( ، گندمک، بابونه وحشي ، علف چمني و گندم سياه وحشي مي باشد.ويژگي اين علفهاي هرز اين است که داراي الگو خاصي در جوانه زني نيستند . و بسياري از آنها هم در محصول پاييزه و هم در محصول بهاره ديده مي شوند . علفهاي هرز دو ساله نيز در کلزا پاييزه زود کاشت ديده مي شود منشا اين گياهان هرز پوشش گياهي مجاور مزرعه مي باشد و بذر آنها با باد پراکنده مي شود .از ميان آنها متداول ترين آنها عبارتند از کنگر وحشي (cirsium arvence) شوکران(conium maculatum) مي باشد. در کانادا کلزا به صورت بهاره کشت مي شود ولي علف هاي هرز که در پاييز جوانه مي زنند در زمستان نيز زنده مي مانند و معمولا از روش هاي شخم بستر و يا ديگر روش هاي کنترل استفاده مي کنند . قدومه کوهي يک ساله (thalaspi srvense) و کنگر وحشي دو گونه از اين علفهاي هرز هستند .از ديگر علفهاي هرز کلزا مي توان به يولاف وحشي(avena fatoa)سلمه تره (chenopodium album)تاج خروس وحشي(amaranthus refroflexus) خردل وحشي و دم روباهي سبز (setaria viridis)نام برد.

طي بررسي که در ايران و در منطقه ساوجبلاغ ، نظر آباد و ورامين در طي سال هاي 1380-1381 در مزارع کلزا صورت گرفت ، تراکم نسبي علفهاي هرز در ماه هاي آبان،آذر ،فروردين، ارديبهشت،و خرداد در سه گروه تيره گندميان چليپاييان و ساير علف هاي هرز دو لپه اي به دست آمد .در صد تراکم سه گروه فوق الذکر به ترتيب 57/12، 11/35 ،88/48 بدست آمد . علف هاي هرز تيره گندميان تراکم کمتري در مقايسه با دو گروه ديگر داشتند.و علفهاي هرز دو لپه اي نسبت به دو گروه ديگر غالب بودند.

علفهاي هرز مهم اين مناطق :

خاکشير( Descurainia sophia) شلمي (Rapistrum rugosum) ناخنک(Goldbachia laevigata)

ماشک(Vicia vilosa) کيسه کشيش(Capsella bursa – pastories) غربيلک (Lamium amplexicaule) پنيرک(Malva neglecta) سيزاب ايراني (persica Veronica) يولاف وحشي (Avena ludoviciana)  بي تي راخ(Galium tricornutum) کوزه قليايي (Silene conoidea) شاه تره(Fumaria officinalis) پيچک (Convolvulus aevensis) خاکشير بدل(Erysimum repandum) شير تيغي(Sonchus spp) فرفيون(Euphorbia helioscopia) جو ميش(Bromus tectorum) موچه(Cardaria draba) کلاغک (Muscari neglectum)

 معرفي علفهاي هرز غالب مزارع کلزا و خصوصيات آن:

 

در ادامه مطلب مابقی متن را بخوانید. 

 

ادامه نوشته

مقدمه:

 زراعت زعفران از ويژگيهاي خاص برخوردار است . نياز اندك آن به آب، امكان بهره برداري محصول به مدت 7 سال ،سهولت در امر نگهداري محصول زعفران ، حمل و نقل آن و نيز عدم نياز مراحل كاشت ، داشت و برداشت محصول به ماشين آلات زراعي سنگين و اشتغالزايي و بازده اقتصادي بالا از پتانسيل هاي زراعت زعفران محسوب مي شود . افزايش مصارف صنعتي دارويي و غذايي زعفران مي تواند در امر افزايش سطح زير كشت اين محصول كه به طلاي سرخ ايران معروف مي باشد بيانجامد . افزايش قيمت زعفران توجيه اقتصادي اين محصول را بدنبال دارد.       

                                                                       ( عظيمي . علي اكبر.1383 . مقاله زعفران)

 

زعفران از جنبه هاي مختلف غذايي ،دارويي ، زينتي و صنعتي اهميت دارد . اين محصول يك ماده غذايي مقوي است كه مردم از آن به منظور خوشرنگ و خوشبو كردن انواع غذاها استفاده مي كنند . زعفران محصولي است كه از آن استفاده هاي دارويي فراواني مي شود . دليل آن نيز وجود در صدي رو غن در زعفران است . از زعفران به عنوان ماده اي رنگزا و خوشبو كننده در صنعت داروسازي ، پنير سازي ، شيريني سازي و تهيه انواع شربت و بستني استفاده مي شود . در صنايع ديگر از جمله رنگ آميزي كاغذ و ابريشم نيز از زعفران استفاده مي كنند . در گذشته هاي دور از زعفران به عنوان مركب براي نوشتن و نقاشي استفاده مي شده است . ‌‌  

                                                                                (مجله صالحين روستا . 1383)     

نماي شماتيك گياه زعفران

                                    

 

ادامه نوشته

نقش كودهای بيولوژيك در تغذيه گياه

مقدمه

در اين جلسه به شرح دسته‌اي ديگر از كودها كه نقشي در حاصلخيزي خاك و اثرات مثبت در تغذيه گياه دارند، مي‌پردازيم.

 

 * تاريخچه كودهاي بيولوژيك (كودهاي ميكروبي)

در دهه گذشته به دليل مصرف كودهاي شيميايي اثرات زيست محيطي متعددي از جمله انواع آلودگي‌هاي آب و خاك و مشكلاتي در خصوص سلامتي انسان و ديگر موجودات زنده به وجود آمد. سياست كشاورزي پايدار و توسعه پايدار كشاورزي، متخصصين را بر آن داشت كه هر چه بيشتر از موجودات زنده خاك در جهت تأمين نيازهاي غذايي گياه كمك بگيرند و بدين‌سان بود كه توليد كود بيولوژيك آغاز شد.

البته مصرف كودهاي بيولوژيك قدمت بسيار طولاني دارد. توليدكنندگان محصولات براي تقويت زمين‌هاي كشاورزي، گياه تيره‌اي به نام لگومينوز را كشت مي‌كردند و معتقد بودند كه با كشت آن حاصلخيزي خاك افزايش پيدا مي‌كند. در نوشته‌هاي تاريخي كاشت گياه شبدر، باقلاي مصري و ... براي تقويت خاك‌ها گزارش شده است.

كود بيولوژيك مواد نگهدارنده‌ي ميكرو ارگانيزم‌هاي مفيد خاك مي‌باشند كه به طور متراكم و با تعداد بسيار زياد در يك محيط كشت توليد شده‌اند. معمولاً به صورت بسته‌بندي قابل مصرف در اراضي كشاورزي‌اند.

هدف از مصرف كودهاي بيولوژيك، تقويت حاصلخيزي خاك و تأمين نيازهاي غذايي گياه است، گر چه ممكن است اثرات مفيد ديگري داشته باشند.

نخستين كود بيولوژيك با نام تجارتي نيتراژين توليد شد كه در اواخر قرن نوزدهم مورد استفاده قرار گرفت

ارگانيزم‌هايي كه در توليد كودهاي بيولوژيك مورد استفاده قرار مي‌گيرند عمدتاً از خاك جداسازي مي‌شوند. در شرايط آزمايشگاه در محيط‌هاي كشت مخصوص تكثير و پرورش پيدا مي‌كنند و بعد به صورت پودرهاي بسته‌بندي شده و آماده، مصرف مي‌شوند.

انواع كودهاي بيولوژيك

مهم‌ترين كودهاي بيولوژيك عبارتند از:

1) تثبيت كننده ازت هوا؛

2) قارچ‌هاي ميكوريزي، كه با ريشه بعضي از گياهان ايجاد همزيستي كرده و اثرات مفيدي ايجاد مي‌كند؛

3) ميكرو ارگانيزم‌هاي حل كننده فسفات، كه فسفات نا محلول خاك را به فسفر محلول و قابل جذب گياه تبديل مي‌كنند؛

4) اكسيد كننده گوگرد (تيو باسيلوس)، كودي كه داراي باكتري تيو باسيلوس بوده و باعث اكسايش بيولوژيكي گوگرد مي‌شود؛

5) كرم‌هاي خاكي، در توليد هوموس مورد استفاده قرار مي‌گيرند و نوعي كود كمپوست به نام ورمي كمپوست (Wermy compost) توليد مي‌كنند.

تثبيت ‌كننده‌هاي ازت

كار اصلي تثبيت‌كننده‌هاي ازت، تثبيت ازت هوا و تبديل آن به ازت معدني قابل استفاده براي گياه است. هواي اطراف ما 79/0 گاز ازت دارد ولي گياهان قادر به استفاده از آن نيستند لذا اين ازت بايد به ازت معدني تبديل شود. تثبيت يا در كارخانه‌هاي كود سازي با صنعت پتروشيمي با هزينه و انرژي بسيار زياد صورت مي‌گيرد و يا بدون هزينه به وسيله موجودات ذره‌بيني خاك كه كار كارخانه‌هاي كود سازي را انجام مي‌دهند، صورت مي‌گيرد.

تثبيت ازت به سه صورت انجام مي‌گيرد كه به شرح ذيل است:

1) آزاد يا غير همزيست (ازتو باكتر)؛ كود ميكروبي كه به اين روش تهيه شده كود ازتو باكتري است و در شرايطي كه كمبود آن وجود داشته باشد، به خاك اضافه مي‌شود؛

2) همزيستي (ريزوبيوم)؛ باكتري‌ به نام ريزوبيوم روي ريشه گياهان خانواده گلومينوز ايجاد غده يا گره مي‌كند. گياهاني مانند يونجه، شبدر، نخود، لوبيا، عدس و ماش تثبيت كننده‌هاي مهم ازت به روش همزيستي مي‌باشند.

باكتري ريزوبيوم در داخل غده يا گره توليد شده بر روي ريشه گياه، ازت هوا را مي‌گيرد و آن را تثبيت و به NH₃ تبديل مي‌كند. NH₃ توليدي، هم مورد استفاده خود باكتري و هم مورد استفاده گياه ميزبان قرار مي‌گيرد. مقدار تثبيت به روش همزيستي بسته به نوع باكتري و گياه ميزبان دارد. به طور متوسط از اين طرق، تثبيت ازت مي‌تواند بين 200 تا 300 كيلوگرم در هكتار، انجام پذيرد.  

انواع گياهان تثبيت كننده ازت و نوع گونه ريزوبيوم

نام ميزبان	گونه ريزوبيوم	ميزان تثبيت
نخود – باقلا	ريزوبيوم لگومينوزاردم	300-200 كيلوگرم  در هكتار
شبدر	ريزوبيوم تريفولي
لوبيا	ريزوبيوم فازئولي
يونجه	ريزوبيوم مليلوتي
باقلاي مصري	ريزوبيوم لوپيني
سويا	ريزوبيوم ژاپنيكوم

3) همياري (ازوسپيريليوم)؛ باكتري‌ به نام ازوسپيريليوم به صورت همياري با ريشه گياهان خانواده غلات مثل گندم، ازت هوا را تثبيت مي‌كند. اهميت تثبيت ازت در اين است كه بدون آلودگي‌ زيست محيطي، بدون نياز به صرف هزينه و انرژي مي‌توانيم كود ازته داشته باشيم. كود ازته تقويت خوبي براي حاصلخيزي خاك به شمار مي‌رود و لذا با توجه به مشكلاتي كه كودهاي شيميايي دارند، امروزه مصرف كودهاي بيولوژيك مورد توجه خاص قرار گرفته‌اند.

موز

 گياه موز يكي از قديمي ترين گياهان است كه تكامل يافته نوع وحشي آن مي باشد. اين گياه در واقع يك گياه درخت مانند است كه مي تواند تا 9 متر ارتفاع داشته باشد. برگهاي آن بسيار بزرگ و پهن وگاهي تا 2 متر مي رسد.امروزه موز در تمام مناطق گرمسيري دنيا كشت مي شود.

موز را هنگاميكه هنوز سبز است از درخت مي چينند و به مناطق مختلف مي فرستند ودر آنجا  به وسيله گرما دادن آن را مي رسانند.

 

مواد مغذي موجود در 100 گرم موز :

كالري                                   95كيلو كالري

كربوهيدرات                       23 گرم

فيبر                                   1 گرم

پتاسيم                               400 ميلي گرم

منيزيم                               34 ميلي گرم

مس                                   1/0 ميلي گرم

ويتامين ث                         11 ميلي گرم

ويتامين ب6                       3/0 ميلي گرم

اسيد فوليك                      14 ميلي گرم

چربي                                  3/0 گرم

 

 موز يكي از بهترين منابع خوراكي غني از پتاسيم مي باشد. پتاسيم يكي از مواد معدني ضروري براي حفظ فشار خون طبيعي بدن و فعاليت قلب است.از آنجا كه به طور متوسط هر ميوه موز داراي 467 ميلي گرم پتاسيم و تنها1 ميلي گرم سديم است لذا خوردن يك موز در روز مي تواند به پيشگيري از ابتلا به فشارخون بالا و نيز حفاظت در برابر عارضه آترواسكلروز ( تصلب شرايين ) كمك كند.زيرا پتاسيم دفع سديم را از بدن تسزيع كرده  باعث گشاد شدن رگهاي خوني و كاهش فشار خون مي شود.

علاوه بر اين مزيت ‘پتاسيم موجود در موز همچنين مي تواند به رشد و تقويت سلامت استخوانهاي بدن كمك كند. پتاسيم با افزايش از دست رفتن كلسيم بدن از طريق ادرار كه در نتيجه خوردن نمك زياد اين اتفاق مي افتد مقابله مي كند و در نتيجه مانع از تحليل رفتن استخوانها مي شود.

كمبود پتاسيم همچنين مي تواند باعث افسردگي و اختلال حواس شود كه در افراد مسن شايع تر است. موز هاي رسيده كه حاوي پتاسيم زيادي هستند و جويدن و هضم آنها نيز آسان است مي تواند منبع خوبي براي تامين پتاسيم روزانه افراد سالمند باشند.

موز از مدتها پيش به دليل خاصيت ضد اسيدي شناخته شده است كه با زخم معده و آسيب هاي ناشي از ان مقابله مي كند . يك تركيب ساده از موز و شير به ميزان قابل توجهي مانع از ترشح اسيد معده مي شود . موز وقتي به طوركامل رسيده و قهوه اي مي شود ماده اي توليد مي كند كه همان لايه پوششي توليد شده در معده است كه براثر اسيد معده كاهش پيدا مي كند.

تحقيـقات نشان داده  مـوز  نرسيـده خشك شده ‘ سطح LDL  كلستـرول را كاهش مي دهد كه ايـن نـوع كلستـرول‘  نـوع مضـر آن مي باشـد كه بـاعث انسـداد عروق مي گردد.

 

تركيبات شيميايي:

در موز چند ماده شيميايي بسيار مهم مانند سروتونين ‘ دوپامين و كاته كولامين وجود دارد.

 

خواص دارويي :

موز از نظر طب قديم ايران معتدل و تر است.

 1-    به دليل داشتن پتاسيم ضد سرطان است.

2-    موز ملين بوده و همچنين درمان اسهال است.

3-    جوشانده موز اثر قطع خونريزي دارد.

4-    موز تاثير خوبي درتامين رشد و تعادل سيستم عصبي دارد.

5-    مدر است.

6-    براي كساني كه قصد چاقي دارند مفيد است.

7-    براي رفع شوره سر مورد استفاده قرار مي گيرد.

8-    سرفه هاي خشك را آسان و سينه را نرم ميكند.

 

مضرات:

1-موز به علت دارا بودن قند زياد براي مبتلايان به ديابت مضر است و نبايد در خوردن ان افراط كنند.

2-براي مبتلايان به يبوست مضر است.

3-بعضي افراد به موز حساسيت دارند و پس از خوردن زبان آنها ورم كرده ويا جوش مي زند. توصيه مي شود اين اشخاص پس از خوردن موز يك ميوه ترش يا آبليمو بخورند.

توصيه‌هاي ضروري موسسه ديم براي كشت پاييزه گندم و جو

توجه                                                                                       توجه

راندمان توليد گندم و جو در

توصيه‌هاي ضروري موسسه ديم براي كشت پاييزه گندم و جو

با توجه به روند تغييرات آب‌وهوائي چند سال گذشته و به منظور افزايش  ديم‌زارها مخصوصاً

در اقليم سردسير كشور، با رعايت نكات زير توسط كشاورزان ديم‌كار در سال زراعي 88-87 ضمن كاهش

خطرات تنش‌هاي محيطي از جمله سرما و خشكي، عملكرد اين دو محصول عمده و اساسي را مي‌توان

30 تا 50 درصد افزايش داد:

1- رعايت تاريخ كشت به موقع (نيمه اول مهر ماه)،

2- تهيه بستر مناسب و عاري از كلوخ، تنظيم ماشين آلات كاشت و اطمينان از عدم گرفتگي

 لوله‌هاي كاشت و رعايت عمق كشت مناسب (5-3 سانتيمتر) براي اطمينان از سبز يكنواخت بذر،

3- استفاده از بذر اصلاح شده و بوجاري شده،

4- استفاده از تمامي كود ازته در پاييز با روش جايگذاري،

5- چون اكثر خاكهاي زراعي منطقه نيازي به كود فسفره ندارند لذا مصرف آنها بايد بر اساس آزمون

خاك باشد،

6- استفاده از كارنده‌هاي با فواصل خطوط كشت كمتر (17 سانتي‌متر)،

7- رعايت تراكم بذر در واحد سطح (براي گندم 380 دانه و براي جو 450 دانه در مترمربع و براساس

 وزن هزار دانه)،

8- ضد عفوني بذور با قارچ‌كش‌هاي توصيه شده،

9- رعايت تناوب زراعي و خودداري از كشت گندم-گندم، گندم-جو و يا جو-جو،

10- استفاده از گاوآهن قلمي در پاييز براي كشت‌هاي بهاره.

تذكر1: كشت زودتر جو براي كسب درجه تحمل بيشتر به سرما بسيار حائز اهميت است.

تذكر2: براي كاهش خسارت سرما در گندم و جو از كاشت عميق اكيداً خوداري شود.

موسسه تحقيقات كشاورزي ديم كشور

خانواده کدوئیان(Cucurbitaceae)

تیره کدو شامل گیاهانی علفی و غالباً پیچان و یا دارای اندام های پیچک مانندند. اندام های پیچکی در گیاهان این تیره، منشا متفاوت دارند. برخی از گیاهان این تیره غده دار، به ندرت بوته هیا درختچه مانند و یا درختانی با ساقه و تنه گوشتی و احیاناً خاردار هستند. برگ ها منفرد، ساده، دمبرگ دار، کامل و یا دارای پهنک چند بخشی با اشکال متفاوتند. گل ها متقارن، به ندرت نامتقارن، تقریباً همیشه تک جنس و یا به ندرت نر ماده، پنج پر و گاهی چهار پر، با تمام حالات حد واسط پیوسته جامی و جدا گلبرگی هستند دمگل بدون پیشبرگ و برگک، و یا در برخی از جنس ها دارای دو پیشبرگ خار مانند است. ناقه پیوسته پرچم (مونادلف) یا به صورت چند دسته ای (پیادلف) و مستقل از جام است. تخمدان زیرین و در اصل دارای تمکن جواری است که به علت عدم رشد تخمدان در این ناحیه، جفت تحلیل رفته و تغییر شکل می دهد. میوه غالباً سته، به اندازه های متفاوت و غالباً بسیار بزرگ با پوست چرمی و سخت و محتوی دانه های بدون آلبو من است.

تیره کدو حدود 100 جنس و 1000 گونه دارد. بجز گونه های محدودی از دو جنس آن، بقیه همگی در نواحی گرمسیری می رویند.

 اختصاصات عمومی

ریخت شناسی دستگاه رویشی

گیاهی علفی، یکساله یا چند ساله، با ساقه ضخیم گوشتی و بالارونده از تکیه گاه ها به کمک پیچک های شعب هستند. رشد این گیاهان بسیار سریع است و ساقه دراز آن ها به وسیله پیچک هایی به تکیه گاه ها ثابت می شود. بر اثر تماس ساقه با تکیه گاه، پیچک ها و انشعابات آن ها ابتدا در یک جهت و سپس در جهت دیگر محکم به دور آن می پیچد. پیچک ها به علت انشعاباتی که دارند ظاهراً ساقه های تغییر شکل یافته به نظر می رسند و در برخی موارد برگ ها و بویژه برگک های فرعی گل محسوب می شوند از دیدگاه ریخت شناسی، پیچک ها در گیاهان تیره کدو عبارتند از محورهای باریکی که در رأس حامل چند انشعاب با منشا برگی هستند در برخی از گونه های تیرۀ کدو، مانند کدوی معمولی (cucurbita pepo ) بخش ساقه ای یا محوری پیچک از بین می رود و بنابراین پیچک فقط شامل بخش برگی و منفذ است. در صورتی که در جنس بریونیا(Bryonia) پیچک در آنتها منشعب و چند تایی است. پیچک ها همیشه در کنار برگ ها ظاهر می شوند مثلاً در جنس کدو، در کنار برگ های بخش گلدار ساقه، مجموه بسیار پیچیده ای از گل ها دیده می شود که شامل چهار قسمت بدین شرح است: یک گل نر یا ماده، گل آذینی متشلک از چندین گل، یک شاخه دارای برگ و گل، یک پیچک ساده در دو طرف چپ و راست مجموعه .

در توجیه ریخت شناسی این مجموعه باید گفت: گل منفرد کنار برگ ها در واقع یک گرزن تحلیل رفته است که فقط گل انتهایی آن (که نر یا ماده است) با دو برگک فرعی (که به دو پیچک تبدیل شده اند) دیده می شود. همچنین به جای سایر گل های گرزن تحلیل رفته مزبور، که در واقع باید آن را گرزن دو سویه ای در نظر گرفت که یک سویه آن پیچک ها و شاخه برگدار و سویه دیگرش شاخه گلدار (گل آذین) را به وجود می آورد، غالباً فقط یکی از قسم های اشاره شده در مجموعه دیده می شود. مثلاً در کدوی معمولی، در کنار برگ، یک گل منفرد و یک پیچک منفرد و یا شاخه برگ دار دیده می شود (گل آذین یا شاخه گلدار از بین رفته است) در جنس بریونیا، شاخه گلدار و شاخه برگ دار وجود دارد ولی یکی از پیچک ها از بین می رود و همچنین جای قطعات در آن تغییر می کند و حالت عادی را از دست می دهد برگ ها بزرگ، منتاوب، کامل یا چند بخشی و دارای بخش های متنوع و بدون گوشواره هستند.

تفاوت گیاهانC3 وC4

شدت فتوسنتز در یک گونه گیاهی دارای ظرفیت فتوسنتزی پایین (C) در شدت های روشنایی نسبتاً پایین به نقطه ماکزیمم می رسد. شدت های روشنایی که به ازاری آن ها نقطه ماکزیمم به دست می آید به مراتب پایین تر از «آفتاب کامل» است. منظور از آفتاب کامل شدت روشنایی خورشید در ظهر یک روز آفتابی نیمه تابستان با آسمان صاف، در منطقه ای گرمسیری و تقریباً معادل 12 هزار فوت کاندل است. از طرف دیگر در گیاهان با ظرفیت فتوسنتزی بالا (C)، همراه با افزایش شدت روشنایی حتی تا سطح آفتاب کامل، شدت فتوسنتز همچنان افزایش می یابد. در این دو گروه تنها در شدت های روشنایی بسیار پایین، مانند روزهای ابری قابلیت های آوندی هستند. این لایه یاخته ای به لایه یاخته های غلاف آوندی موسوم است. برای مثال می توان به برگ ذرت اشاره داشت. از ویژگی های برجسته یاخته های غلاف آوندی در برگ های گیاهانC، وجود اندامک های یاخته ای فراوان تر نسبت به یاخته های دیگر است که برای مثال می توان به تراکم کلروپلاست ها در این یاخته ها اشاره کرد. تراکم کلروپلاست ها در یاخته های غلاف آوندی از تراکم آن در سایر یاخته ها بیشتر است. لایه یاخته های غلاف آوندی را یک یا چند لایه از یاخته های مزوفبلی فراگرفته اند.

کلروپلاست های موجود در یاخته های مزوفیلی معمولاً از کلروپلاست های یاخته های غلاف آوندی کوچک ترند. از آنجا لایه یاخته های غلاف آوندی مانند غلافی سرتاسر دستجات آوندی و حتی انتهای آن ها را فرامی گیرند، فرآورده های ناشی از تثبیت دی اکسید کربن در یاخته های مزوفیلی قبل از انتقال به وسیله دستجات آوندی باید از لایه یاخته های غلاف آوندی عبور کنند. برگ گیاهان C، فاقد لایه یاخته های غلاف آوندی است. برای مثال می توان ساختمان برگ در گیاه تنباکو را نام برد و اگر لایه یاخته های غلاف آوندی موجود باشد به دلیل کم بودن مقدار اندامک های یاخته ای (از جمله کلروپلاست) عملاً غیر فعال اند.

افزایش دمای محیط است. در گیاهان  C دمای مطلوب برای انجام عمل فتوسنتز حدود 25 درجه سانتیگراد، در حالی که در گیاهان C بین 30 تا 45 درجه سانتیگراد است. شدت فتوسنتز در گیاهان C بین 30 تا 35 درجه سانتیگراد، تقریباً دو برابر شدت آن در گیاهان C است (هندوانه دارای سیستم فتوسنتزی C است). در محدوده های دمایی پایین، برای مثال در 15 تا 20 درجه سانتیگراد، شدت فتوسنتز در گیاهان C و C تفاوت فاحشی ندارند.

فرایندهای متفاوت گیاهان C و C  نسبت به نور و حرارت بیانگر این نکته مهم است که گیاهان C در مقایسه با C، بهتر می توانند خود را به زندگی در شرایط نامناسب، مثلا شدت نور زیاد و دمای بالا سازش دهند. در واقع احتمال دارد که بسیاری از گیاهان C امروزی، در نتیجه تکامل طولانی شان در نوداحی خشک و کم آب به وجود آمده باشند که در آن ها فصل رشد فعال با رشد نور فراوان، دمای بالا و کم آبی مفرط همراه است.

تفاوت دیگر گیاهان C  وC  عکس العمل آن ها نسبت به غلظت اکسیژن است. در گیاه C بیشترین شدت فتوسنتزی وقتی بدست می آید که غلظت اکسیژن هوای پیرامونی در محدوده صفر تا 2 درصد حفظ شود. افزایش غلظت اکسیژن هوای پیرامونی از 2./. به سمت 20./. شدت فتوسنتز را کاهش می دهد. در صورتی که اکسیژن در محدوده غلظت های مورد استفاده(صفر تا 21./.) بر روی شدت فتوسنتز گیاهان C تأثیری جدی ندارد و شدت فتوسنتز در تمام طول این محدود غلظت های اکسیژن تقریباً    یکسان است.

آخرین تفاوت گیاهان C  وC  ، نیاز آن ها نسبت به جذب و مصرف آب است. در واقع راندمان مصرف آب در گیاهان C  به مراتب بالاتر از گیاهان C  است و همچنین راندمان مصرف آب گیاهان CAM از هر دو این گیاهان بیشتر است.

·    گیاهان CAM در ازای تلوید یک کیلوگرم ماده خشک، 100 ـ 50 لیتر آب مصرف می کنند مانند: کاکتوس

·    گیاهان C در ازای تولید یک کیلوگرم ماده خشک، 350 ـ 250 لیتر آب مصرف می کنند مانند: ذرت

·    گیاهان C در ازای تولید یک کیلوگرم ماده خشک، 1000ـ 500 لیتر آب مصرف می کنند مانند: یونجه که در ازای تولید هر کیلوگرم ماده خشک، 990 لیتر آب مصرف می کند.

---

پانوشت:

در انتها باید اشاره نمود که مسائل مربوط به فتوسنتز گیاهان مفصل تر و پیچیده تر از مسائل مطرح شده فوق می باشد و مباحث ذکر شده تنها جهت آشنایی با عمل فتوسنتز و غذاسازی گیاهان می باشد. لذا جهت اطلاعات بیشتر در این زمینه می توانید کتب مربوطه به فیزیولوژی گیاهی را مطالعه نمایید.

فتوسنتز

فتوسنتز فرایندی است که طی آن انرژی خورشیدی جذب شده به انرژی شیمیایی تبدیل می شود و به صورت کربوهیدرات ذخیره می گردد. این فرایند در حضور کلروفیل که رنگیزه سبز رنگ برگ هاست روی می دهد و برای راه اندازی این فرایند نیاز به انرژی نورانی است. مراحل نورگیری تحت عنوان واکنش های تاریکی اطلاق می شود زیرا این واکنش ها از زمانی که انرژی نورانی توسط شبکه های ملکولی جذب و در ترکیبات مناسب ذخیره می شوند، می تواند در تاریکی انجام شود. کل فرایند فتوسنتز در برگ های سبز را می توان با معادله زیر شرح داد :

 کلروپلاست

کلروپلاست ها اندامک های سیتوپلاسمی محتوی رنگیزه های فتوسنتزی بوده و محل انجام علم فتوسنتز می باشد. هرچند فعالیت عمده کلروپلاست ها انجام عمل فتوسنتز است ولی بسیاری از فراینده های مربوط به بیوسنتز اسید توکلئیک، پروتئین و متابولیسم مواد لیپیدی نیز در آن ها انجام می گیرد و نیز به مثابه مخزنی برای املاح معدنی و بخشی از فرآورده های فتوسنتزی از جمله هیدرات های کربن اند.

تعداد کلروپلاست در یاخته های بافت نرده ای برگ های سبز گیاهان دو لپه ای در مقایسه با یاخته های بافت اسفنجی به مراتب زیادتر است. در یاخته های بافت نرده ای تا 200 کلروپلاست در هر یاخته نیز یافت می شود. یاخته های پارانشیمی غلاف آوندی که در اغلب گیاهان تک لپه ای مشاهده می شود نیز دارای کلروپلاست اند. یاخته های محافظ روزنه ای هم کلروپلاست دارند.

برخی از فعالیت های متابولیسمی کلروپلاست ها در منطقه تیغه ای و برخی دیگر در مایع استروما انجام می گیرد. برای مثال سیستم تیغه ای محتوی کلروفیل و کارتنوئیدها و محل استقرار سیستم های فتو شیمیایی دستگاه فتوسنتری است، فرایندهای مربوط به تصاعد اکسیژن، فسفریله شدند نوری و تولید NADPH نیز در سیستم تیغه ای انجام می پذیرد. استرو ما محتوی  آنزیم های مربوط به جذب دی اکسید کربن و سنتز اسیدهای آمینه، لیپیدها و پروتئین هاست.

برگ های گونه های گیاهی مانند ذرت و نیشکر از نظر تشریحی با گیاهان دو لپه تفاوت زیادی دارند زیرا در برگ گیاهان اخیر یاخته های پارانشیمی ویژه ای یافت می شود که در اطراف سیستم های آوندی قرار دارند و به یاخته های پارانشیمی غلاف آوندی موسومند.

یاخته های پارانشیمی غلاف آوندی حاوی کلروپلاست های ویژه ای هستند که در سایر یاخته ها دیده نمی شود. یاخته های غلاف آوندی تنها در اطراف رگبرگ های فرعی یافت می شوند که غالبا کلروپلاست هایی حاوی نشاسته و بدون ساختمان گرانومی اند.  کلروپلاست های یاخته های مزوفیلی مجاور آوندی(مجاور یاخته های غلاف آوندی) در مقایسه با کلرو پلاست های غلاف آوندی، کوچک تر بوده و نیز ساختمان گرانومی دارند. در این کلروپلاست ها گاهی مقادیر کمی نشاسته یافت می شود. باید اشاره کرد که فرآورده های فتوسنتزی دو نوع کلروپلاست اخیر و نیز کلروپلاست های یاخته های اسفنجی مزوفیلی و یاخته های بافت نرده ای با یکدیگر تفاوت دارند.

متابولیسم کربن فتوسنتزی

همان طور که قبلاً اشاره شد، فرایندهای فتوسنتزی در دو مرحله انجام می گیرند. در مرحله اول یا مرحله فرایندهای نوری، انرژی نورانی به انرژی شیمیایی تبدیل می شود و ATP و NADPH به وجود می آید. این دو ماده برای انجام فرآیندهای مرحله دوم فتوسنتز یا فرایندهای تاریکی لازم اند. در نور، گیاه سبز دی اکسید کربن ابتدا منجر به تشکیل نخستین فرآورده های پایدار فتوسنتز می شود و سپس به تدریج سایز فرآورده ها به وجود می آیند. فرآیندهای احیای دی اکسید کربن و تبدیل آن به کربوهیدرات ها در گیاهان سبز فتوسنتز کننده به صورت چرخه ای است که به چرخه متابولیسم کربن موسوم است.

چرخه متابولیسم کربن فتوسنتزی در همه گیاهان یکسان نیست. به طور عمده امروزه سه نوع چرخه متابولیسمی برای متابولیسم کربن در فتوسنتز  شناخته شده است. اولین چرخه به چرخه کالوین(یا چرخه فتوسنتزی احیای کربن یا چرخه احیای پنتوز فسفات در فتوسنتز و یا چرخه متابولیسم در گیاهان C) موسوم است. پذیرنده دی اکسید کربن در این چرخه، کربوهیدراتی پنج کربنی به نام ریبولوز، 1 و5ـ ببس فسفات یا به اختصار RuBP است. نخستین فرآورده نسبتاً پایدار فتوسنتزی در این چرخه اسید آلی سه کربنی به نام اسید

3ـ فسفر گلیسیریک است. آنزیم مسئول اضافه شدن CO  به RuBP  یا انجام کربوکسیلاسیون در گیاهان، ریبولوز بیس فسفات کربوکسیلاز نام دارد.

چرخه دوم به چرخه اسید دو کربوکسیلی C  یا چرخه متابولیسم کربن در گیاهان C و یا به اختصار به چرخه C  موسوم است. پذیرنده دی اکسید کربن در این چرخه یک اسید سه کربنه آلی به نام اسید فسفوانول پیرو یک یا به اختصارPEP است که در نتیجه کربوکسیله شدن آن با دی اکسیدکربن، نخستین فرآورده فتوسنتزی به صورت یک اسید آلی چهار کربنی به نام اسیداگزالوستیک به وجود می آید. آنزیم کربوکسیلاز مربوطه، فسفوانول پیرویک کربوکسیلاز یا به اختصارPEP ـ کربوکسیلاز است. در فتوسنتز گیاهان C، چرخه متابولسییم کربن پس از طی مراحل به چرخه کالوبن منتهی می شود. در واقع درگیاهان C مقدم بر چرخه کالوین، چرخه دیگری یافت می شود که هر دو توأماً به چرخه C موسوم اند.

چرخه سوم، متابولیسم کربن فتوسنتزی اسید کراسولاسه ای یا متابولیسم نوع کراسولاسه ای(CAM) است. گیاهان دارای این چرخه در نواحی خشک و کویری می رویند. روزنه های برگ در این گیاهان در روز بسته است و در شب باز می شوند. گیاه در طول شب دی اکسید کربن مورد نیاز دستگاه فتوسنتزی را جذب می کند. ماده پذیرنده دی اکسید کربن اسید فسفوانول پیرویک (PEP) است که پس از کربوکسیله شدن به صورت ماده ای چهار کربنی به نام اسید مالیک ظاهر می شود.

آنزیم مسئل کربوکسیله شدن، PEP کربوکسیلاز است. در روز اسید مالیک به اسید پیرویک و دی اکسید کربن تبدیل می شود و دی اکسید کربن حاصله به چرخه ای مشابه چرخه کالوین وارد می شود و فرآورده های فتوسنتزی را به وجود می آورد.

 

افزايش 6/2 تني عملكرد در واحد سطح ذرت نسبت به رقم جهاني

خبرگزاري فارس: سازمان تحقيقات ، آموزش و ترويج كشاورزي اعلام كرد: عملكرد در هكتار ذرت در ايران نسبت به رقم جهاني 2 تن و 650 تن افزايش يافت.

به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس، سازمان تحقيقات ، آموزش و ترويج كشاورزي اعلام كرد: با بهره‌گيري از آخرين فنون آموزش، ترويج و تحقيقات به يك ركورد جديد جهاني در عرصه بهره‌وري در برخي توليدات كشاورزي از جمله توليد ذرت دانه‌اي، دانه‌هاي روغني و برنج در كشور به دست آمد.
بر اساس اين گزارش، متوسط توليد در هكتار ذرت به 7 هزار و 400 كيلوگرم رسيده است، در حالي كه متوسط اين رقم در دنيا 4 هزار و 750 كيلوگرم است.
در اين گزارش همچنين رقم توليد در هكتار دانه‌هاي روغني به 1740 كيلوگرم (در مقايسه با 1600 (كيلوگرم متوسط توليد جهاني) و شلتوك برنج به 5 هزار و 469 كيلوگرم (در مقايسه با 4022 كيلوگرم (متوسط جهاني) رسيده است.
اين گزارش آمده است: در مورد محصولات دامي، نيز افزايش متوسط توليد يك دوره شيردهي از 7 هزار و 189 كيلوگرم در اول سال 84 به 7 هزار و 448 كيلوگرم در شهريورماه 85، و افزايش ميانگين توليد شير در يك گاو اصيل از 8/26 به 79/27 كيلوگرم در روز و كاهش ضريب تبديل دان به گوشت مرغ از 25/2 به 2/2 كيلوگرم اتفاق افتاده است.
اين گزارش حاكي است: در زير بخش باغباني هم افزايش عملكرد رخ داده است كه طي 10 سال گذشته كل سطح زير كشت زيتون كشور 95 هزار هكتار بوده است. اين در حالي است كه طي سال 85 و 86 برنامه توسعه سطح زير كشت زيتون 100 هزار هكتار برآورد شده است كه معادل سطح كل سالهاي قبل از سال 84 است.

رنگ دانه های طبیعی موجود در مواد غذایی رنگی برای سلامتی مفید است

مواد غذایی رنگی موادی دارند که مانع ابتلا به بیماری های قلبی و سرطان می شوند و به حالت تعادل روحی، حافظه و قدرت تفکر نیز کمک می کنند.

 یکی از پزشکانی که در بیمارستان کالیفرنیا مشغول کار است ، می گوید: بسیاری از بیماران با رعایت یک رژیم غذایی ساده پیشرفت خوبی در جریان درمان از خود نشان دادند.

او می گوید: مهم نیست که شما قصد دارید از ابتلا به بیماری های قلبی ، ضعف عضلانی ، یا سرطان پیشگیری کنید، زیرا تمام بدن یک سیستم واحد است و سلامت قلب به اندازه سلامت چشم یا پوست اهمیت دارد، پس با رعایت رژیم غذایی سالم و مفید به سلامت کل بدن کمک می کنید و نیاز ندارید برای سلامت هر عضوی یک رژیم غذایی خاص داشته باشید.

و اما این موادغذایی فوق العاده ۱۴ مورد هستند و عبارتند از:

۱- انواع لوبیا
۲- زغال اخته
۳- گل کلم
۴- جو
۵- پرتقال
۶- کدوتنبل
۷- ماهی آزاد
۸- سویا
۹- اسفناج
۱۰- چای (سبز یا سیا )
۱۱- گوجه فرنگی
۱۲- بوقلمون
۱۳- گردو
۱۴- ماست

به عقیده آقای استیون پرت که یکی از محققان مواد غذایی است. وقتی شما این مواد را به رژیم غذایی خود بیفزایید، بسیاری از تغییراتی که در بدن ایجاد شده و منجر به بیماری هایی نظیر دیابت ، فشار خون بالا، آلزایمر و برخی سرطان ها می شوند، متوقف شده و شما از بدنی سالم برخوردار خواهید بود.

نکته جالب دیگر این است که در هر نقطه از جهان که زندگی کنید، می توانید آنها را مصرف کنید و غذاهایی نیستند که مصرف آنها برای افرادی در مناطق خاص دشوار باشد و اما حالا بپردازیم به دلیل مصرف این گونه مواد:

گردو: حاوی چربی خوب

گردو یکی از بهترین مواد غذایی است ، حتی چرب ترین انواع آن حاوی روغن امگا ۳ است که بسیار مفید می باشد.

این روغن در ماهی آزاد نیز یافت می شود و ماهی آزاد برای سلامت قلب نیز مورد توجه است و می تواند احتمال ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهد.

اگر شما ۵ بار در هفته هر بار یک مشت گردو بخورید، علاوه بر مصرف کالری خوب از فواید آن نیز بهره مند می شوید.

به رژیم غذایی خود کمی هم رنگ بدهید

یک ضرب المثل می گوید: همیشه چیزهای خوب در بسته های کوچک هستند. زغال اخته نیز از جمله موادی است که شامل مواد مغذی گوناگون است ؛ یعنی نمی توان گفت سرشار از یک نوع ماده مفید است ، اما شامل ویتامین C، اسید فولیک ، فیبر، کاروتن و صدها ماده مفید دیگر است که در یک میوه خوش رنگ کوچک جمع شده است.

بورسی کلویدنس از محققان تغذیه است و عقیده دارد غذاهایی که رنگ دارند یعنی قرمز، سبز، بنفش و نارنجی هستند، موادی دارند که مانع ابتلا به بیماری های قلبی و سرطان می شوند و در ضمن به حالت تعادل روحی ، حافظه و قدرت تفکر نیز کمک می کنند.

اما چگونه به غذاهای خود رنگ بیفزاییم؟ به سوپ یا کباب ، گوجه فرنگی اضافه کنید.

در ساندویچ نیز از فلفل دلمه ای ، گوجه فرنگی و اسفناج یا جعفری تازه استفاده کنید. در میان روز از بادام ، گردو، گل کلم و انگور به عنوان میان وعده غافل نشوید.

انواع میوه ها نیز علاوه بر داشتن مواد مغذی ، انرژی کافی نیز برای بدن تامین می کنند.

سویا و تاثیر خوب آن بر کلسترول

استفاده از سوی به این معنا نیست که تا حد ممکن از سویا سس در غذاها استفاده کنیم. بلکه از انواع دانه های محتوی سویا بهره مند شویم.
سویا یکی از موادی است که برای قلب مفید است ، زیرا کلسترول را پایین می آورد و دارای فیبر و پروتئین فراوان نیز هست.

جو و لوبیا ، سرشار از فیبر

فیبری که در جو و لوبیا موجود است مانع بالا رفتن قند و کلسترول خون می شود و به تنظیم کار روده نیز کمک می کند.

مطالعات حاکی از آن است که غذاهایی شامل جو، لوبیا، برنج ، میوه ها و سبزی بویژه سیب منابع سرشار فیبر هستند که علاوه بر فواید خود بتدریج هضم می شوند و مانع بالا رفتن ناگهانی قند خون می شوند، در صورتی که نان و شیرینی ها چنین نیستند، منابع سرشار فیبر به کنترل وزن نیز کمک می کنند.

در ضمن مصرف ۵ تا ۹ وعده در روز از میوه ها و سبزی ها برای سلامت بسیار مفید است. از آنجا که انواع لوبیا سرشار از پروتئین است ، می توان آن را به سوپ ، سالاد و تخم مرغ نیز اضافه کرد.

کلسیم و استخوان ها

ماست و دیگر محصولات لبنی با تقویت استخوان ها مانع شکستگی آنها می شود. همچنین در سلامت دندان ها و کمک به انقباض عضلات و تنظیم ضربان قلب نیز موثر است.

احتمال ابتلا به بیماری های روده را کاهش می دهد و در کاهش وزن نیز تاثیر دارد. مصرف روزانه حداقل ۱۰۰۰ میلی گرم کلسیم نیز مانع افزایش وزن مریض می شود.

می توانید روز را با یک استکان چای آغاز کنید و یک لیوان شیر کم چرب و تازه به همراه تکه ای از نان گندم کامل برای صبحانه کافی است ، با غذا ماست را فراموش نکنید و در میان روز نیز از هویج و میوه استفاده کنید.

از پنیر نیز برای رفع گرسنگی و تامین انرژی می توانید استفاده کنید. مطمئن باشید اگر این ۱۴ غذا را در برنامه خود بگنجانید، علاوه بر سلامت کلی نیازی به رژیمهای کاهش وزن نیز نخواهید داشت و از ظاهری شاداب تر برخوردار خواهید شد.

روغن زيتون

از تحقيقاتي كه در آمريكا صورت گرفته چنين برمي‌آيد كه نوع مرغوب روغن زيتون داراي يك ماده شيميايي طبيعي است كه مانند يك داروي مسكن كار مي‌كند.

به نقل از بي.بي.سي، نتيجه اين تحقيقات حاكي از اين است كه ‪ ۵۰گرم روغن زيتون فرآوري نشده،معادل يك دهم يك دوز داروي “ايبوپروفن” اثر دارد.

نشريه “نيچر” به نقل از تيمي از پژوهشگران در فلوريدا مي‌نويسد ماده‌اي كه در روغن زيتون وجود دارد يعني” اولئوكانتال” مانند يك داروي ضد التهاب موثر است.

اين پژوهشگران مي‌گويند در حالي كه اين ماده تا آن حد قوي نيست كه براي تسكين سر درد از آن استفاده شود، ولي نشان‌دهنده منافع رژيم‌هاي غذايي كشورهاي حوزه درياي مديترانه است.

ماده‌موثر مورد بحث كه مقدارآن در زيتون تازه،بيشتراست مانند ايبيوپروفن و ساير داروهاي ضد التهاب در فعاليت آنزيم‌هايي كه موجب التهاب و تورم مي‌شوند تاثير مي‌گذارد.

عارضه التهاب به عوامل مختلف از جمله بيماري قلبي و سرطان ارتباط داده شده است.

“پل برسلين” يكي از تهيه‌كنندگان گزارش، مي‌گويد:رژيم غذايي كشورهاي حوزه درياي مديترانه كه روغن زيتون يكي از مواد اصلي آن است از مدتها قبل براي سلامتي انسان مفيد تشخيص داده شده بود، از جمله در كاهش خطر سكته مغزي ، بيماري‌هاي قلبي، سرطان پستان، سرطان ريه و برخي از انواع فراموشي.

منافع مشابهي به داروهاي ضد استرويد و ضد التهاب مانند آسپرين و ايبيوپروفن، نسبت داده شده است.

پژوهشگران هنگامي متوجه خاصيت‌هاي تازه روغن زيتون شدند كه ديدند روغن زيتون فرآوري نشده به همان شيوه ايبيوپروفن، موجب ناراحتي در قسمت عقب گلو مي‌شود.

“كلر ويليامسون” متخصص تغذيه در انجمن تغذيه بريتانيا مي‌گويد: روغن زيتون داراي رشته خواصي است كه ضد اكسيدان بودن از آن جمله است ولي اين كه بگوييم روغن زيتون اثر دارويي دارد، موضوعي است كه به تحقيقات بيشتري نيازمند است.

كلر ويليامسون ياد آور مي‌شود كه مقدار چربي روغن زيتون زياد است و تنها در حد اعتدال بايد مصرف شود.

مارچوبه

مارچوبه گياهي است علفي و چند ساله كه ارتفاع آن تا چند متر مي رسد و داراي شاخه هاي نسبتا چوبي و صاف مي باشد .

مارچوبه بصورت وحشي در اكثر نقاط دنيا مي رويد برگهاي آن فلسي شكل بوده كه از كنار آنها شاخه هايي باريك و دراز و سبز رنگ بصورت دسته هاي ۳ تا ۸ تائي خارج مي شود .

بعلت زيبا بودن اين گياه را بصورت تزئيني در باغچه ها  مي كارند مار چوبه را در اوائل پائيز مي چينند .اين گياه از قديم الايام مورد استفاده بشر بوده است و حتي در اهرام ثلاثه مصر نقاشي هايي وجود دارد كه مارچوبه را نشان مي دهد .

مارچوبه را مي توان بصورت مختلف مصرف كرد . بايد مارچوبه را با كمي آب و حرارات كم در ظرف هاي ضد زنگ پخت و تقريبا نيمه خام آنرا برداشت . آب مارچوبه را دور نريزيد و از آن براي سوپ استفاده كنيد زيرا داراي ويتامين و املاح مي باشد . وقتيكه مارچوبه مي خريد دقت كنيد تازه باشد .

شاخه هاي مارچوبه تازه راست و نرم بوده و نوك  آن نبايد باز شده باشد و اگر فلسهاي نوك آن باز باشد نشانه  اين است كه گياه مدت زيادي مانده و كهنه شده است .

تركيبات شيميايي:

مارچوبه داراي آسپاراژين ف كوني فرين ، اينوزيت ، تانن ، اسدي گاليك ، آسپاراگوز ، و اسيد سوكسي نيك مي باشد دانه آن داراي ۱۵ درصد مواد روغني مي باشد اين روغن زرد مايل به قرمز است .

درصد مواد موجود در مارچوبه بصورت زير است

آب                             ۹۰ گرم

پروتئين                       ۲/۵ گرم

چربي                         ۰/۲ گرم

مواد نشاسته اي          ۴/۲ گرم

كلسيم                       ۲۲ ميلي گرم

فسفر                        ۶۰ ميلي گرم

آهن                           ۱/۱ ميلي گرم

سديم                       ۲ ميلي گرم

پتاسيم                      ۲۷۵ ميلي گرم

ويتامين آ                   ۹۰۰ واحد

ويتامين ب ۱               ۰/۲ ميلي گرم

ويتامين ب ۲               ۰/۲ ميلي گرم

ويتامين ب ۳                ۱/۵ ميلي گرم

ويتامين ث                  ۳۵ ميلي گرم

خواص داروئي:

از نظرطب قديم ايران مارچوبه گرم و خشك است بنابراين آنهايي كه سرد مزاج هستند بايد آنرا با عسل بخورند و آنهايي كه گرم مزاج هستند بايد آنرا با سركه بخورند .

مارچوبه گياهي است ادرار آور و داراي خواص زيادي است

۱)خوردن آن ديد چشم را تقويت مي كند

۲)براي تقويت نيروي جنسي مفيد است

۳)ضعف مثانه را برطرف مي كند

۴)براي تقويت قلب مفيد است

۵)ملين است و يبوست را برطرف مي كند

۶)تب بر است

۷)مارچوبه بعلت داشتن كلروفيل خونساز است و كسانيكه كم خون هستند بايد از آن استفاده كنند .

۸)مارچوبه به ساختن گلبولهاي قرمز خون كمك مي كند

طرز استفاده:

براي نگاهدري مارچوبه آنرا در پارچه هاي مرطوب ببنديد و در يخچال قرار دهيد زيرا گرما و خشكي آنرا از بين ميبرد

مارچوبه را نيز مي توان در سالاد ريخت و يا از آن سوپ تهيه كرد .

مورد ديگر استفاده از مارچوبه غير از پختن آن بصورت دم كرده آن است

دم كرده مارچوبه را به اين صورت تهيه كنيد :

چند شاخه مارچوبه را در داخل يك ليتر آبجوش بريزيد و مقدري هم رازيانه و جعفري به آن اضافه كنيد و بگذاريد مدت پنج دقيقه دم بكشد . از اين دم كرده بمقدر دو تا سه فنجان در روز براي تسكين و آرامش قلب استفاده كنيد .

مضرات :  

مارچوبه را نبايد آنهايي كه مبتلا به ورم مجاري ادرار هستند و يا اشخاص عصبي مصرف كنند . مارچوبه همچنين براي مبتلايان به رماتيسم و سنگ كليه خوب نيست . 

وقتی سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه شاهد را از یاد می برد.

 به عکس زیر نگاه کنید .

طبق عنوان این صفحه از وب سایت سازمان نظام مهندسی کشاورزی اسم دانشکده های کشاورزی در آن درج شده ولی من که هرچقدر گشتم اسم دانشگاه شاهد رو پیدا نکردم . این عکس رو گذاشتم تا خودتون هم بگردید تا شاید فرجی حاصل بشه و یک نفر بالاخره بتونه اسم دانشگاه شاهد رو تو این لیست پیدا کنه!!

    

اینم لینک این صفحه:

http://www.agri-eng.com/links/2006/01/post_11.php

 ولی در عوض در صفحه ای با عنوان "معرفی دانشگاهها، مؤسسات پژوهشی، فرهنگستانها و انجمن های علمی مرتبط با کشاورزی"  که یک فایل ورد را برای دانلو گذاشته دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد را با مشخصات زیر آورده است:

دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد

- سال تأسیس: 1370

- گروههای آموزشی: زراعت و اصلاح نباتات، باغبانی و گیاهپزشکی

- تعداد دانشجویان: 320 نفر

- نشانی: رامسر – دوراهی سادات محله

- تلفن: [phone]

- دورنویس: 33232

جوانه زنی بذر

در طی فرایند جوانه زنی، نقش بذر به عنوان یک واحد زایشی آن است که رشته حیات را که تعیین کننده بقا کلیه گونه ها است حفظ کند. علاوه بر آن، به دلیل نقش بذر در استقرار بوته، جوانه زنی بذر به عنوان کلیدی در کشاورزی نوین اهمیت خود را حفظ کرده است. بنابراین درک اساسی از جوانه زنی- به خصوص در دنیایی که از تعادل ظرفیت بین تولید غذا و تراکم جمعیت آگاه است- برای تولید حداکثر محصول ضرورت دارد.

                                    

تعریف چوانه زنی:

‏تعاریف مختلفی برای جوانه زنی پیشنهاد شده که درک تفاوتهای بین آنها مهم می باشد. متخصصین فیزیولوژی، جوانه زنی را بصورت خروج ریشه چه از پوسته بذر تعریف کرده اند. متخصصین تجزیه بذر، جوانه زنی را به صورت: «ظهور و توسعه ساختمانهای ضروری که برای بذر مورد آزمایش شاخصی از توانایی تولید یک گیاه طبیعی در شرایط مناسب می باشد» تومسز کرده اند­ ( 1981، AOSA )

‏برخی دیگر جوانه زنی را از سر گیری رشد فعال توسط جنین که منجر به ایجاد شکاف در پوسته و ظهور گیاهچه می شود، می دانند. در این تعرف فرض بر آن است که بذر پس از تشکیل و تکوین در حالت سکون یا استراحت می باشد. در طی مدت استراحت، بذر نسبتا غیر فعال بوده و متابولیسم سرعت کمی دارد. بذر قادر است تا زمان مساعد شدن شرایط محیطی به همین شکل باقی بماند. صرف نظر از اینکه کدام تعریف ارجح می باشد، بایستی در نظر داشت که هیچکس قادر نیست به وضوح فرایند جوانه زنی را مشاهده نماید. بنابراین کلیه تعاریف، در برگیرنده برخی از درجات تکوین گیاهچه که حتی پس از جوانه زنی رخ می دهد می باشد.

‏بعضی از بذرها توانایی جوانه زنی خود را برای چند روز پس از لقاح و مدت مدیدی قبل از زمان معمول برداشت حفظ می کنند.

‏برخی دیگر از بذور در خواب بوده و نیازمند سپری کردن یک دوره استراحت طولانی یا نمو اضافی قبل از انجام فرایند جوانه زنی هستند. بسته به گونه این دوره ‏ممکن است تنها برای چند روز یا چند سال دوام یابد. صرف نظر از مدت زمان بین رسیدگی و آغاز رشد مجدد، جوانه زنی را میتوان از طریق چند مرحله کلی توصیف نمود که این مرا حل و فرایندها در این فصل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند.

مورفولوژی جوانه زنی:

بر اساس وضعیت نهایی لپه یا اندام ذخیره ‏ای، دو نوع جوانه زنی مشاهده ‏می شود که ظاهرا هر یک از این دو ارتباطی به ساختمان بذر ندارد. این دو شیوه ‏جوانه زنی به کمک بذور لوبیا و نخود توضیح داده ‏شده ‏است، این دو بذر با وجود ساختمان مشابه الگوی جوانه زنی کاملآ متفاوتی دارند.

 

جوانه زنی اپی ژیل (برون زمینی) :

جوانه زنی اپی ژیل از خموصیات بذور لوبیا و کاج است و به لحاظ تکاملی قدیمی تر از جوانه زنی هیپوژیل (در قسمت بعد توضیح داده خواهد شد) می باشد. در طی این نوع از جوانه زنی، لپه ها به بالای سطح خاک آمده و در آنجا حمایت غذایی خود را از نقاط رشدی ادامه میدهد. در هنگام استقرار ریشه، محور زیر لپه (هیپوکوتیل) به صووت یک خمیدگی شروع به رشد کرده خاک را شکافته، جوانه انتهایی را حین عبور از خاک توسط لپه احاطه شده به سطح خاک می آورد. سپس لپه ها باز شده، رشد جوانه انتهایی ادامه یافته و لپه ها خشک و پژمرده و در نهایت روی زمین می افتد.

  جوانه زنی هیبوجیل (درون زمینی):

‏جوانه زنی هیپوژیل از خصوصیات بذور نخود، تمام گندمیان و بسیاری از گونه های دیگر است. در طی این شیوه از جوانه زنی، لبه ها با سایر اندامهای ذخیره ای، در زیر خاک باقی میمانند و این در حالی است که جوانه انتهایی به طرف بالا فشار آورده و در بالای سطح خاک سبز میشود. در جوانه زنی هیپوژیل، محور بالای لبه (اپی کوتیل) به سرعت طویل می شود.

‏صرف نظر از اینکه لبه ها با سایر اندامهای ذخیره ای مشابه در بالا یا زیر زمین باشند، در طی جوانه زنی به حمایت غذایی از نقاط رشد ادامه می دهند.

‏غلاف ساقه چه (کلئو پتیل) غلافی است موقتی که جوانه انتهایی را احاطه می کند و با جوانه زنی هیپوژیل بسیاری از گونه ها (همانند گندمیان ) مرتبط است. این غلاف وظیفه حفاظت و استحکام جوانه انتهایی را تا هنگام سبز شدن و طی مدتی که جوانه به خاک فشار وارد می کند را به عهده دارد. رشد غلاف پس از قرار گرفتن در برابر نور، متوقف شده و همزمان با آن جوانه انتهایی این غلاف را شکافته و به رشد خود ادامه می دهد.